Efekty uczenia się to „zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie kształcenia przez osobę uczącą się”, to zbiorcza nazwa dla wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, które nabywane są w procesie uczenia się. Używając potocznego języka, można to pojęcie wyjaśnić: na efekty uczenia się składa się to, co człowiek wie i rozumie, co potrafi wykonać, a także to, do jakich zobowiązań jest przygotowany. Celem europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (ERK) jest poprawa przejrzystości, porównywalności i możliwości przenoszenia kwalifikacji. ERK ustanowiono w 2008 r. jako wspólne ramy odniesienia obejmujące kwalifikacje, przedstawione jako efekty uczenia się według rosnącego stopnia zaawansowania.
Poszczególne efekty uczenia się mogą mieć charakter specyficzny dla danej kwalifikacji lub uniwersalny; mogą np. odnosić się do tzw. kompetencji kluczowych lub ogólnozawodowych. Opisują one posiadane kwalifikacje określone w Europejskiej Ramie Kwalifikacji (ERK). Europejska Rama Kwalifikacji została zaprojektowana tak, aby stanowić układ odniesienia dla różnych systemów i ram kwalifikacji w Europie. Jej odpowiednikiem jest Polska Rama Kwalifikacji (PRK), która stanowi najbardziej ogólny poziom związany z określeniem efektów uczenia się w Polsce. Na tej podstawie każdy kierunek studiów kreowany jest według wewnętrznej polityki kształcenia i pomysłu na dane studia, ale w powiązaniu z efektami Polskiej Ramy Kwalifikacji.
Wyjątkiem od zasady autonomii uczelni w kreowaniu jest kształcenie na kierunkach studiów na których obowiązują standardy kształcenia m.in. ratownictwo medyczne. Na poziomie uczelni, program danych studiów przewiduje tzw. kierunkowe efekty uczenia się, czyli wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne, które nabywa się po zdobyciu dyplomu konkretnego kierunku. Kierunkowe efekty uczenia się pozostają powiązane z Polską Ramą Kwalifikacji i jej efektami uczenia się dla danego poziomu. Program studiów składa się z wielu zajęć. Każdy z przedmiotów posiada własne tzw. przedmiotowe efekty uczenia się, które pozostają w związku z kierunkowymi efektami uczenia się. Przedmiotowe efekty uczenia się są najbardziej szczegółowe i to one pozwalają etapowo osiągać postępy w kształceniu. Wszystko razem tworzy cały proces kształcenia, po ukończeniu którego przypisywane są założone kompetencje i kwalifikacje. Efekty uczenia się powinny być mierzalne (przez instytucję prowadzącą kształcenie).
Polska Rama Kwalifikacji (PRK) to układ odniesienia dla kwalifikacji nadawanych w Polsce. W PRK jest 8 poziomów. Każdy jest opisywany za pomocą ogólnych charakterystyk zakresu i stopnia skomplikowania wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, wymaganych od osób posiadających kwalifikacje danego poziomu. W PRK uwzględniono charakterystyki typowe dla kwalifikacji nadawanych w kształceniu ogólnym, zawodowym oraz w szkolnictwie wyższym. Polska Rama Kwalifikacji pozwala na odniesienie polskich kwalifikacji do poziomów Europejskiej Ramy Kwalifikacji (ERK) i poprzez ERK do poziomów kwalifikacji w poszczególnych państwach UE.
- Uniwersalne charakterystyki poziomów w PRK – załącznik do ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (Dz. U. z 2016 r. poz. 64).
- Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 roku o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji ( Dz.U. z 2020 r. poz. 226);
- Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie charakterystyk drugiego stopnia efektów uczenia się dla kwalifikacji na poziomach 6-8 Polskiej Ramy Kwalifikacji (Dz. U. z 2018 r. poz. 2218).
- ZALECENIE RADY z dnia 22 maja 2017 r. w sprawie europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie i uchylające zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (2017/C 189/03) (Dz.U.UE z dnia 15 czerwca 2017 r.)
Załącznik 2.1.a Ogólne efekty uczenia się dla kierunku Ratownictwo medyczne
